Uzay… İnsanoğlunun tartışmasız en büyük bilinmeyenlerinden biri… Dolayısıyla en merak uyandıran gizlerin başında geliyor. Bilinmeyeninin yarattığı cazibe ve onu keşfetme heyecanıyla yıllardır uzaya dair projeler yapılmakta. Ancak bu projelerin büyük bir kısmı uzun vadeli olduğu için hafızalarımızdan silinmesi de bir o kadar hızlı oluyor. İşte o projelerden biri de Cassini Görevi. 1997 yılında başlayan ve 11 yıl sürmesi planlanan görev, Satürn gezegenine yapılan en önemli insansız yolculuktan ibaretti. Satürn’e yapılan 7 yıllık yolculuğun ardından sorunsuz şekilde bilgi toplayan Cassini’nin görevi uzatıldı ve nihayet 20 yıla yakın bir sürede Satürn etrafında tam 300 tur atarak rekor kırdı. Satürn’ün bir yılı Dünya’nın 30 yılına eşit olduğu için Cassini uzun vadeli gözlem yapılmasına ve mevsimsel geçişler üzerine detaylı raporlar sunulmasına olanak sağladı. Cassini, buna ek olarak her ne kadar gezegenleri oluşturan hidrojen ve helyum gibi ortak unsurlar olsa da Güneş, Jüpiter, Satürn gibi her gezegenin kendine has bir orana sahip olduğunu gösterdi. Bunla da yetinmeyip Satürn’ün altı büyük uyduya sahip olduğunu anlamamıza yaradı. Hatta Enceladus ismi verilen uyduların birinde sıvı barındıran kristallerin varlığı bile Cassini sayesinde keşfedildi. Ancak uzayın yıpratıcı atmosferine daha fazla dayanamayacak olan Cassini için Eylül ayında nihai bir görev verildi: Satürn’ün dış atmosferine saatte 123 bin kilometre hız ile yanmak pahasına dalış gerçekleştirmek ve son verileri toplamak… Kulağa hüzünlü, çaresiz belki de kahramanvari gelse de Nasa ve görevi beraber yürüten İtalyan Uzay Araştırma Ekibi, bu göreve The Grand Finale (Büyük Final) ismini taktı ve 20 yılı aşan görev süresine sahip Cassini’yi onure ettiler.
Son Görev
Beklenilenin çok üzerinde görev süresi yapan Cassini, uzay aracının anteninin gezegenimize olan açısının usta eller tarafından korunması ve biraz da şansının da yaver gitmesiyle gerçekten iyi dayandı. Cassini, teoride bir on yıl kadar daha da görev yapabilirdi ancak mekanik aksamdaki eskimeler ve bakımsızlık onu ömrünün sonuna getirdi. Görev planı yapan bilim insanları da Cassini’yi farklı bir rotaya sürüklemek gibi alternatifleri düşündü ancak herkes ortak paydada birleşti. Cassini’nin son görevi Satürn’ün meşhur halkası ve kendisi arasındaki karanlık bölgeye yolculuktu. Daha önce hiçbir aracın giriş yapmadığı bakir bir bölge… Onlarca yıl önce gönderilen uzay araçlarının çok uzaktan çektiği fotoğraflardan sonra Cassini bir ilke imza atmak üzere derinlere yolculuğa başladı.
Satürn’ün halkasını oluşturan aslında milyarlarca göktaşı arasında günlerce süren hesaplamalar sonunda yolunu bularak ilerleyen Cassini nihayet karanlık bölgeye ulaştığında aslında o bölgenin sanıldığından çok daha boş olduğu fark edildi. Bu da Satürn’ün farklı bir çekim gücü karakterine sahip olduğunu gösterip uzmanlar için yeni bir araştırma konusu sundu.
İnsan dışı yaşam?
Elbette Satürn’e dair keşfedilecek daha pek çok unsur var. Bunlardan en çok merak edileni Satürn’ün kuzey yarım küresinde günün güney yarım küreye göre kısa sürmesi. Uzmanların kesin sonucu bilemese de Cassini’nin son verilerine dayanarak gezegenin çekim gücüyle bu farkın oluşabileceğini düşünüyorlar. Muhtemelen bundan sonraki en büyük Satürn görevi, gezegenin çekim gücünü keşfe yönelik olacak. Bir diğer olası hedef de doğal zenginliği açısından insanoğlunun iştahını kabartan Enceladus uydusu. Burada bulunan sıvı tüm dünyayı insan dışı yaşamı araştırmaya cesaretlendirdi. Cassini’nin program müdürü İtalyan profesör Enrico Flamini’ye göre Cassini, yıllar boyunca topladığı mevcut veriler ile birkaç nesil bilim insanına araştırma kaynağı sağlamış durumda.
