Suikast denildiğinde günümüzde aklımıza ilk gelen yapım, Assassin’s Creed serisi oluyor. Ancak biraz geçmişe gittiğimizde durum böyle değildi. Eskiden suikast kelimesinin eş anlamlısı, bizler için barkod kafalı katilimiz, Hitman ya da nam-ı diğer, Ajan 47’ydi. Ancak değişen kullanıcı beklentileri, gelişen teknoloji ve casual oyunların yükselişi ile birlikte, Hitman serisi de kendi içerisinde bir hayli değişti. Hitman: Blood Money’den sonra gelen Absolution ile, çok daha hikaye odaklı bir deneyim bizlere sunulurken, hardcore Hitman oyuncuları durumdan pek de memnun sayılmazdı.
Absolution ile birlikte o sevdiğimiz soğuk kanlı, duygusuz Hitman gitmiş, yerine duyguları ile yönlenen, bizlere iç yüzünü hiç olmadığı kadar açan, hatta bazen gözlerimizi dolduracak kadar yoğun yanlızlığını içimize içimize sindirten bir suikastçi gelmişti. Bu durumdan ise, az önce bahsettiğimiz gibi Hitman hayranlarının bir çoğu hoşnut değildi. Her ne kadar Absolution, satış rakamları bakımından IO’nun yüzünü güldürmüş olsa da, yapımcılar yeni Hitman için hayranların sesini dinledi, ve bizlere yine eskisi gibi soğuk kanlı ve acımasız bir suikastçiyi kontrol etme fırsatı sundu.
Herhangi bir ek isim veya sayı ile gelmeyen yeni Hitman, bizleri Ajan 47’nin stajyerlik dönemi ile başlayan ve Agency’ye giriş hikayesine odaklanan bir hikaye ile geldi. Oyunun ilk bölümünde, Agency’nin bizleri test ettiği yapım, daha sonra ise bizleri Paris’e götürdü. Paris’teki büyük bir modacı olan hedefimizin öldürülmesini isteyen Agency, soğuk kanlı katilimiz ile bizleri yepyeni bir maceraya davet etti.
Yeni Hitman’in Absolution’dan en büyük farkı da burda ortaya çıkıyor. Absolution’da genel bir hikayenin sürüklediği birbiri ile direkt bağlantılı bölümler mevcutken, yeni Hitman’de birbirinden nispeten bağımsız ve daha özgür görevler bizleri bekliyor. Eskisine nazaran çok daha geniş ve büyük haritalarda hedefimize yönlenirken, etrafımızda bizi durdurmaya çalışan da daha fazla unsur mevcut.
Şimdi haritalar dedik ama, oyunun bu harita ve bölüm mantığını biraz açmak gerekiyor, çünkü IO Interactive, burada oldukça tepki çeken ve hatta birçok Hitman hayranını bile oyundan uzak tutan bir adım attı. Yeni Hitman, tıpkı Telltale oyunları gibi bölüm bölüm yayımlanıyor. Yeni Hitman’nin bu şekilde bölüm bölüm yayımlanmasına oyuncuların tepkisi bir hayli sert oldu. Hikaye de kopukluk meydana getiren bu durum, IO’nun yapımı biran önce piyasaya sunmak istemesinin bir sonucu olarak gözümüze çarpıyor. Fiyat konusunda ise her bölümü ayrı ayrı satın almak, bir hayli tuzlu oluyor. Henüz tamamlanmamış bir oyuna da tam oyun ücreti ödemek, haklı bir şekilde oyuncuların tepkisini çekiyor.
Yeni Hitman’in tüm bu artılarını ve eksilerini bir kenara koyarsak, yapım bizlere tıpkı Blood Money ve öncesinde olduğu gibi özgür bir oynanış sunuyor. Hedefimize birçok farklı açıdan yaklaşmamıza olanak sağlayan yapım, klasik Hitman havasını oyunculara vermeyi başarıyor. Ayrıca yeni Hitman’in eskisine oranla çok daha zor olduğunu belirtelim.
Grafikler konusunda ise Hitman yine eleştiri oklarını üzerine çekmekten kurtulamıyor. Hatta birçok oyuncu, yeni oyunun eskisinden daha kötü gözüktüğünü bile belirtmiş. DirectX 12 desteği ile gelen yapım, ilginç bir şekilde DirectX 12 mod’unda donmalar ve çökmeler meydana getiriyor. IO bu sorunları güncellemelerle çözüme kavuşturacağından şüphemiz olmasa da, yine de can sıkıcı bir durum.
Kısacası Hitman, eski tadı arayanlar için kesinlikle şans verilmesi gereken bir yapım. Bölüm bölüm yayımlanmasını bir kenara koyarsak, oyun kesinlikle övgüyü hakediyor. Eğer siz de eskisi gibi bir Hitman deneyimi arıyor, daha özgür ve büyük haritalarda hedefinizi al aşağı etmek istiyor, ve tekrar oynanıp farklı atraksiyonlar denemeye izin veren bir yapım arıyorsanız, yeni Hitman’e kesinlikle bir göz atmanızı tavsiye ediyoruz.
