Sanallaştırma yapmak için ek bir yazılım kullanmanıza gerek yok. Windows 10’un içerisinde, eski Server işletim sistemlerindeki Hyper-V özelliği bulunuyor. Bunu kullanmak için aşağıdaki adımları izleyebilirsiniz.
Yeni nesil işletim sisteminin gözden kaçan yanlarından birisi de Hyper-V işlevi; Microsoft’un daha önce sadece Server tipi işletim sistemlerinde bulunan birçok sanal makine özelliğini masaüstüne taşıyan özellik, VMware Workstation ve VMware Player gibi yazılımlarla kıyaslandığında hep eleştirildi.
Sadece Windows 10 Home sürümünde olmayan Hyper-V’ye geçmeden önce, bazı avantaj ve dezavantajlarını sıralayayım. Bulut ya da LAN üzerindeki sanal makinelere erişebileceğiniz Hyper-V’de sadece masaüstü yönetim aracıyla dahi birçok ayar yapmak mümkün. Hatta sunucu görüntüsü bile değiştirilebiliyor. Ancak, daha kapsamlı bir yazılım kullanmadan çok sayıda sunucuyu ve onların sanal makinelerini yönetmek zor.
Hyper-V’nin atladığı en büyük şey ise, doğrudan bir masaüstü kısayoluyla ya da ayrı bir pencerede konuk makinenin masaüstünü ekrana getirememesi. Bir Hyper-V konuğunda USB depolama birimlerine erişememek de oldukça can sıkıcı. Bunun yanı sıra, bir VMware sanal makine dosyası, Hyper-V’de birkaç tıklama ile çalışır hâle geliyor.
Genel olarak bakınca, çok sayıda, geniş, yeni ve temiz sanal makine oluşturmak için uygun. Kapsamlı bir ağın içerisindeki bir sistem için de sanal ağ anahtarı kurulumu işinize yarayacaktır.
Windows 10’da Hyper-V kurulumu
Öncelikle Başlat Menüsü’nden “Programlar ve Özellikler”e tıklayın. Daha sonra “Windows özelliklerini açın ya da kapatın”ı seçin. Windows 10 Enterprise, Professional ya da Education sürümü kullananlar, bu dediklerimi yapabilecekler. Home sürümünde ise bu özellik, yukarıda da bahsettiğim gibi yok.
Şimdi karşınıza Hyper-V ile ilgili iki kutu çıkacak. Üstteki Hyper-V kutusuna tıklayın, bu altındaki her şeyin seçilmesini sağlayacaktır ve kurulum süreci başlayacaktır. Sistemi yeniden başlattıktan sonra Hyper-V güncellemeleri yapılacak, bunu da biraz beklemeniz gerekiyor.
Kurulum tamamlanınca, görev çubuğunda yeni bir mavi simge göreceksiniz. Buradan (ya da Başlat Menüsü’ndeki arama kutusuna “Hyper” yazarak yazılımı çalıştırabilirsiniz. Karşınıza Hyper-V yönetici ekranı gelcek, buradan konuk makinelerin “konsol”larına ya da kullandıkları kaynakları kontrol edebileceğiniz ayarlara ulaşabilirsiniz. Ayrıca, buradan ekran görüntüleri, yani sunucunun farklı zamanlardaki kayıtları da erişilebilir durumda.
Yeni bir sanal makine yaratmak için, Hyper-V yöneticisindeki makinenizin adına sağ tıklamanız yeterli. Daha sonra burada belirgin bir ayar olan “Sanal makineyi farklı konumda depola” seçeneğine dikkat edin. Belirleyeceğiniz CPU sayısı, yuvalar, ağ ve sürücü ayarları VM sürücü dosyalarıyla aynı yerde tutulmak zorunda değil.
Sanal makineniz arka planda çalıştırıldığından, onları izlemek ve açmak iki ayrı süreçtir. Bu sebeple, her makine için “başlat” ve “bağlan” olarak iki seçenek ve bunların bağımsız ayarları olduğunu göreceksiniz. Taşımak ve dışarı aktarmak da ayrı işlemler, burada Hyper-V’nin veri merkezi kökeni anlaşılabiliyor. Çalışırken bile iki çok hızlı barındırıcı sistem arasında sanal makinenizi taşıyabilmek mümkün. Ancak sanal makinenizle problem yaşamak istemiyorsanız, bunu tek bir PC’de yapmak istemezsiniz.
Masaüstü yönetimi ise en çok zaman harcayacağınız alan. Burada Dinamik Bellek özelliği öne çıkıyor. Sistemin belleğini ikiye bölüp sanal makineler arası paylaştırarak, ufak bir hile yapabilir ve performanstan çok kaybetmeden sanal makinelerinizi kullanabilirsiniz.
Ayrıca çoklu disk desteği sayesinde farklı disk birimlerine erişim mümkün. Sanal makineler fiziksel PC’ler gibi tek bir depolama yerine çoklu depolama kullanarak çalışınca daha performanslı olurlar. Bu yüzden farklı disklerden alanlar ayırmak daha mantıklı olabilir.
Son olarak, ağ kısmına gelirsek tüm ağ arabirimlerine erişip onları yönetebilen Hyper-V, yazılım güvenlik duvarı, çoklu alt ağ adresi, Wi-Fi gibi özelliklerin kombinasyonunda da rahatça çalışıyor. Ancak elbette ilk başlangıcın standart ağ bağlantınız olması gerektiğini hatırlatayım.
